[1. BÖLÜM] Vietnam: Özgürlük ve Genişleme Yolunda

Özgürlüğün başına geçmemden önce babam ulu önderimiz olmuş ve yıllar süren Fransa işgalinden sonra halkı örgütlemişti, bununla birlikte 26 birliğimiz vardı, bu ise yaklaşık 220.000 halk askerine tekabül ediyordu. Halk askerleri dağlarda silahlanarak Hanoi'yi kuşatmışlardı, tam bu sırada maalesef babam yaşama veda etti ancak babamın sözünü tuttum.

Hanoi'nin düşüşünden sonra Kamboçya, Laos ve Vietnam koloni orduları bazı fransız askerlerinin desteğiyle birlikte geri çekilmiş, Haiphong kasabasında savunma hazırlamışlardı. Haiphong kasabasını almamız kolay oldu çünkü subayları tecrübesizdi. Düşman Hanoi'nin güneyine, limanına çekildiler. Buradan destek asker ve ekipman alıyorlardı.

Haiphong'dan da çekilen bir kaç tane Fransız bölüğünden sonra Hanoi Limanı topçu ateşine tutuldu, ardından tanklar gelerek limandaki askerleri ateşe tuttular. Yaklaşık 15.000 koloni askeri orada lav oldu. Kamboçya kolonisi deniz gücümüz olmadığından çıkartma yapmayı denese de başarısız oldu.

Yeni bir cepheye ihtiyacımız vardı, bu yeni cephe güçsüz bile olsa düşmanın gücünü ikiye bölecekti. Kamboçya'da çıkan küçük isyanı Vietnam'ın güneyine yönlendirdik ve Kuzey Vietnam'dan gelmeyi başaran bir birlikle destekledik, düşmanın gücünün hiç olmadığına dair telsizler geliyordu. Düşman gücünü buraya yığdıracaktı, hissediyorduk.

Vietnam kolonisi gözünü buraya dikti, çünkü başkentleri Saigon'un hemen yanında olan korkusuz askerlerimiz vardı! Düşman gözünü buraya çekerken kuzey cephesi boşaldı ve burada da çokça kasaba özgürlükçü halkımızca işgal edildi.

Halk ordumuz epey ilerleme kat etti ve Saigon'a doğru taaruz etmeye başladılar. Bu cephede hizmet veren General Hoang van Thai bana Saigon taaruzunu önerince ve ekipmanlarının yeterli olduğunu söyleyince bu kararlarını onadım. Taaruz yasallaştırıldı ve bölgede ele geçirilmiş birkaç savaş uçağıyla desteklendi.

Dien Bien, zengin yeraltı kaynaklarını bulunduruyordu. Ayrıca işlemek için aletler de Fransa tarafından bölgede sağlanıyordu. Hanoi'nin korunması için buranın alınması gerektiğini düşündüm ve bizzat ben komuta ederek taaruza geçtim. Düşman apar topar kaçtığından dolayı işleme makinelerini de bu bölgede bıraktı.

Birliklerimiz ormanlarda ilerleyerek düşman birimlerini ortadan ikiye böldü, Laos'un kuzeyi ve başkenti içindeki birliklerle birlikte kapana kısılmıştı. Tayland ve Burma savaşa dahil olmamak için geçiş izni vermiyordu, Çin ise kendisiyle uğraşıyordu. Laos hükümetini rehin almak için hücuma başladık.

Laos hükümetine zorla anlaşma imzalatarak tüm topraklarını Vietnam ordusuna verdirttik ve asıl hücuma başladık. Koloni hükümetleri sıkıştı, ancak bir süre ilerledikten sonra kayıplar arttı. Bir süre ateşkes yapıldı. Bu süreçte de BM askerlerini bölgeye getirerek bize Kuzey Vietnam'ı vermek şartıyla barış önerdi.

BM'in önerisi üzerine ateşkesi bozarak hücuma devam ettim ve düşman birlikleri Khe Sanh'da sıkıştı. Ancak sağlam kafa ile oturup düşündüğümde BM devleriyle savaşamazdım, sonuçta bağımsız olacaktık ve intikamımızı sonra alabilirdik. Gelişip çağdaş bir devlet olana kadar şartları kabul ettik.

BM'ye anlaşmayı onayladığımızı söyleyerek askerlerimizi geri çektik. Kuzeyi biz, güneyi ise monarşistler yönetecekti. Aramızda BM askerlerinin bulunacağı güvenli bölge olacaktı. Fransız kolonileri def edilmişti, Laos ve Kamboçya bağımsız oldukları için bize borçlulardı.